بررسی سابقه ی میزان استفاده از خدمات سلامت روان در اقدام کنندگان به خودکشی به روش خودسوزی ارجاع شده به مرکز بیمارستانی سوانح سوختگی شهید مطهری تهران

مقدمه: خودکشی، یکی از چالش های جدی بشر امروز است. با توجه به این که در کشور ما، مطالعه ای مبنی بر بررسی میزان استفاده از خدمات سلامت روان و خودکشی به روش خودسوزی انجام نشده بود، لزوم انجام مطالعه ای جهت تعیین سابقه ی استفاده از خدمات سلامت روان در اقدام کنندگان به خودکشی به روش خودسوزی مفید و منطقی به نظر می رسید. روش ها: این مطالعه ی توصیفی، از آبان ماه 1392 به مدت یک سال در بیمارستان سوانح سوختگی شهید مطهری تهران انجام شد. مراجعینی که طی این مدت با اقدام به خودکشی به روش خودسوزی، به بخش سوانح سوختگی و اورژانس بیمارستان مراجعه نموده بودند، شناسایی و پس از اخذ رضایت نامه ی آگاهانه، پرسش نامه ی دسترسی به خدمات سلامت روان طی یک سال گذشته برای آن ها تکمیل شد. یافته ها: متوسط سن افراد شرکت کننده در مطالعه، 7/33 سال بود. طی یک سال قبل از اقدام به خودسوزی، 5/27 درصد از افراد مورد بررسی به روان پزشک، 0/20 درصد به روان شناس بالینی و در مجموع، 0/37 درصد دست کم به یکی از این دو گروه مراجعه داشتند. شایع ترین علل مراجعه ی افراد به روان پزشک به ترتیب، عبارت از مشکلات خواب، مشکلات خانوادگی، پرخاشگری، مسایل مرتبط با اعتیاد، علایم افسردگی و علایم اضطراب بود. همچنین، 5/12 درصد افراد شرکت کننده در مطالعه، طی یک سال پیش از اقدام اخیر برای خودسوزی، سابقه ی بستری روان پزشکی داشتند. 5/57 درصد از افراد بررسی شده، طی یک سال قبل به سایر درمانگران مراجعه کرده بودند و در کل، 5/62 درصد، دست کم یک درمانگر یا شبه درمانگر را ملاقات کرده بودند. نتیجه گیری: به دلیل عدم آگاهی افراد اقدام کننده به خودکشی از خدمات سلامت روان و نیز وجود باورهای نادرست در مورد اختلالات روانی و مصرف داروهای روان پزشکی در این افراد، توصیه می شود اطلاع رسانی بیشتر در قالب خدمات سلامت روان به صورت جامعه نگر انجام شود. این خدمات، در ابعاد مختلف فردی، خانوادگی، اجتماعی و آموزشی افراد در معرض اقدام به خودکشی، می تواند نقش داشته باشد.